طوفان شرزه

ولنگار و مست

با زخمی بر پیشانی

و داسی در دست

تلو تلوخوران

از محله کودکیم هنوز

 برنگذشته بود

که گزمکان به نام قانون

حکم تخلیه به دست پدردادند.

طوفان شرزه

وقتی رسید

 زمینی سوخته  دید و

مردمانی گریخته

و صدای دهشتناک دندان قروچه اش را ما

 - که اکنون

پی سرپناهی

آواره کوههای دوردست بودیم-  نیز

شنیدیم...

بیچاره طوفان

که با تمام هیمنه اش

و زخمی که برصورتش میرقصد

اینبار

جز به کاهدانی خالی

نصیبش نبود.

سعید تمدن سوم شهریورماه 1390 خورشیدی

نظرات شما عزیزان:

سمانه

ساعت15:29---9 مهر 1390

- [ایمیل]

آتش راز دار بود
ما به خاکستر اعتماد کردیم
نسیمی وزید..

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: